“On the eve of 75th birthday and 75th year in show business…”

Trudy Lynn is in 1947 geboren als Lee Audrey Nelms en afkomstig uit Houston’s Fifth Ward. Wijlen Al "TNT" Braggs (1938-2003), een van Houston's meest opwindende R&B-vocalisten en een productieve songwriter voor Bobby "Blue" Bland, was haar neef. Trudy begon haar carrière als zangeres midden jaren sixties, zong even met Archie Bell als een van de Drells en stond voor het eerst op de planken met blues gitarist “The Iceman” Albert Collins en later met trompettist Calvins Owens,  gitarist/bassist I.J. Gosey en gitarist (zijn broer Cal speelde met Hank Ballard & the Midnighters) Clarence Green. Ze noemde zich Trudy Lynn vanaf ze optrad met de Rhythmaires.

Lynn’s studio debuut in 1973 was een 45” single voor Sinett Records, “Long Live the Blues” / “What a Waste”. Haar eerste full length studio album ‘Trudy Sings the Blues’ werd in 1989 (als éérste van vijf: ‘Come to Mama’ - 1990, ‘The Woman in Me - 1991, ‘I’ll Run Your Hurt Away’ – 1993 & ‘24 Hour Woman’ - 1994) uitgebracht bij Ichiban Records. Haar versie van "Ball 'n' Chain" haalde plaats #76 in de US R&B albums Billboard. In 1999 bracht ze ‘U Don't Know What Time It Is’ uit bij Ruf Records. Als gasten zijn hier Lucky Peterson (keys) en Bernard Allison (gitaar) te horen. Aan haar live album ‘Blues Power: Trudy’s Blues’ (2004) werkte Carl Weathersby mee. Haar album ‘I'm Still Here’ (2006) dat opgenomen werd met het Calvin Owens Blues Orchestra, werd in 2007 genomineerd met een Blues Music Award als “Best Soul Blues Album”. Lynn zelf werd in 2014 genomineerd met een Blues Music Award in de categorie “Best Soul Blues Artist” en in de categorie “Koko Taylor Award” (“Traditional Blues Female”). In 1999 en 2009 trad Lynn in Noorwegen op tijdens het Notodden Blues Festival en in 2014 in Zwitserland tijdens het Lucerne Blues Festival.

Trudy Lynn is ondertussen al twaalf keer genomineerd voor een Blues Music Award en ontving in 2019 twee belangrijke carrière prijzen: de Living Legend Blues Award van de Houston Blues Society en de Willie Mitchell Lifetime Artist Award van de Jus' Blues Music Foundation.

Trudy Lynn viert haar 75ste verjaardag met een nieuw album, ‘Golden Girl’. Voor de elf nieuwe nummers die ze opnam, werkte Lynn samen met Grammy-genomineerde producer/ songwriter en Terry Wilson (van de originele Rhythm Tramp), tijdens sessies in Houston en LA. Ze werkte tijdens de sessies samen met gitaristen Anson Funderburgh en Yates McKendree, drummer Brannen Temple, toetsenist Kevin McKendree en enkele blazers (Darrel Leonard & Mario Calire). Wilson zelf nam de baslijn voor zijn rekening. Speciale gasten, waren de Texaanse zangeres Teresa James en Trudy’s oude vriend Steve Krase op zijn kenmerkend blues harmonica.

De forse opener “Tell Me” rockt en is erg funky, met gruizige gitaar van McKendree, terwijl  Lynn de dwalende wegen van haar geliefde -wellicht terecht- bekritiseert. Lynn steekt dan de draak met zichzelf en de kleppende oudere vrouw die ze geworden is, op de shuffle “Golden Girl Blues”, waarbij ze enkel onderbroken wordt door prikken van trompettisten Darrell Leonard & Mario Calire. Het aanstekelige gitaarriff op “If Your Phone Don’t Ring” heeft een uitgesproken Albert Collins’ vibe met beklijvende harp van Steve Krase. Na de funky intro van drummer Brannen Temple en, met de wat  vettige blues harp en een vleugje roadhouse piano van Kevin McKendree zit “I’m Just Saying” goed en kan Lynn haar wijze advies geven. Vervolgens verkent ze met Teresa James emotionele diepten op de soul ballade “Is It Cold in Here” en zet Krase knap de blues in op “Trouble with Love”, aangevuldmet hete licks van Anson Funderburgh en pittig weerwerk van Lynn. “Take Me Back” is een door de blazers aangedreven swinger in Joe Turner-stijl, die teruggaat naar de R&B uit de vroege fifties. Terry Wilson en Teresa James versterken daarna Lynn op de beschouwelijke groover “Live with Yourself” en een springerige Bo Diddley beat voedt het dynamische onderzoek naar liefde op “Heartache is a One Way Street”. Funderburgh stuwt opnieuw met meer geweldige gitaar de Texas Blues “I Just Can’t Say Goodbye” en sluit dan op “Life Goes On” het album met passie, drama en klassieke stijl af.

“Trudy Lynn's 'Golden Girl' is undoubtedly the next success album in her impressive career spanning over more than 50 years…” (ESC for Rootstime)

Eric Schuurmans

Release: 18/03/22

Album tracklist: 01. Tell Me – 02. Golden Girl Blues – 03. If Your Phone Don’t Ring – 04. I’m Just Saying – 05. Is It Cold in Here – 06. Trouble with Love - 07.  Take Me Back – 08. Live with Yourself – 09. Heartache is a One Way Street – 10. I Just Can’t Say Goodbye – 11. Life Goes On | Music/Lyrics by: Trudy Lynn, w/ or as [noted] | Produced by: Terry Wilson | Album credits: Trudy Lynn: vocs / Anson Funderburgh (6,10,11) & Yates McKendree: guitar / Brannen Temple: drums / Terry Wilson: bass / Kevin McKendree: keys / horns: Darrel Leonard: trumpet & Mario Calire: trombone & Special guest: Teresa James: vocs, Steve Krase: harmonica

Discography TRUDY LYNN: Golden Girl [2022] | Blues Keep Knockin’ [2018] | I’ll Sing the Blues for You [2016] | Everything Comes With a Price [2015] | Royal Oaks Blues Café, feat. Steve Krase [2013] | I'm Still Here Sawdust [2006] | Blues Power: Trudy's Blues (live) [2004] | Memories of You [2002] | American Roots: Blues [2002] | U Don't Know What Time It Is [1999] | Retrospectives [1998] | Here Comes Trudy [1996] | 1st Lady of Soul [1995] | 24 Hour Woman [1994] | I'll Run Your Hurt Away [1993] | The Woman in Me [1991] | Come to Mama [1990] | Trudy Sings the Blues [1989]